Samoocena to całokształt subiektywnego spojrzenia na własną osobowość. Duży wpływ mają na nią warunki wychowawcze oraz relacja z opiekunem, których bardzo często brakuje dzieciom alkoholików. W jaki sposób wpływa to na ich dorosłe życie?
Czym jest samoocena?
Samoocena to inaczej poczucie własnej wartości. Składa się na nią postrzeganie siebie, oceny innych ludzi oraz nasze wyobrażenia o tym, jak inni nas widzą. Może być zaniżona lub zawyżona. Postrzeganie siebie jako gorszego od innych jest przyczyną wielu problemów związanych z przystosowaniem się do otoczenia. Z kolei za wysoka samoocena prowadzi do wizji siebie jako lepszego, co często skutkuje arogancją. Źródłem odpowiedniej samooceny jest uświadomienie sobie własnych wad i zalet oraz ich zaakceptowanie.
Jak oceniają siebie Dorosłe Dzieci Alkoholików?
Wyniki badań wykazują, że Dorosłe Dzieci Alkoholików (DDA) mają znacznie niższą samoocenę niż dzieci, które dorastały w otoczeniu bez uzależnień. DDA nie czuły się kochane w dzieciństwie, co przekłada się na ich późniejsze relacje interpersonalne. Są pozbawione wiary w siebie, w swojej opinii gorsze od innych, a także wydaje im się, że ludzie ich nie lubią i nie akceptują. Zaniżona samoocena dotyczy także atrakcyjności fizycznej, co wpływa na trudności związane ze znalezieniem partnera.
Życie z błędną myślą dotyczącą swoich braków jest bardzo trudne dla jednostki. Brak wiary w swoje umiejętności i charakter przekłada się na problemy w różnych aspektach życia. Kluczem do sukcesu wydaje się próba zmiany na lepsze swoich deficytów, dzięki czemu to, co wcześniej odbierano za porażkę, przyczyni się do rozwoju jednostki.
