Chrupiąca skórka na pieczonych ziemniakach jest tym, co w nich najbardziej lubimy. Z pewnością pieczenie ziemniaków to prosta czynność, jednak uzyskanie na nich skórki o opisanych właściwościach już takie łatwe nie jest. Postaramy się podpowiedzieć naszym czytelnikom, jak się do takiego zadania zabrać i jak je właściwie wykonać.
Wybór i przygotowanie ziemniaków
Do pieczenia najbardziej odpowiednie są twarde ziemniaki sałatkowe Typu A, o dużej wilgotności i małej ilości skrobi. Podstawowe odmiany tego typu kartofli to: Ditta, Denar, Lord Sante Velux i Vineta. Takie ziemniaki nie rozpadają się, nie kruszą i można je piec równie dobrze w piekarniku, na patelni, jak i na grillu. Ważne jest, by przy kupowaniu nie ograniczać się wyłącznie do wyboru odpowiedniej odmiany, lecz też zwrócić baczną uwagę na jakość bulw. Nie mogą one być uszkodzone, chore lub nadgniłe, ich skórka powinna być gładka, a miąższ musi mieć jednolite zabarwienie. Starajmy się, by wybrane bulwy miały podobną wielkość i barwę oraz fakturę skórki. Taka jednolitość świadczy o tym, że kartofle nie były nadmiernie traktowane nawozami.
Pieczenie ziemniaków
Ponieważ bezpośrednie pieczenie surowych ziemniaków trwa dosyć długo, bulwy średniej wielkości mogą się piec nawet godzinę, należy je odpowiednio przygotować. Kartofle, po uprzednim dokładnym umyciu i wyszorowaniu, bez obierania ze skórki kroimy na połówki lub ćwiartki i podgotowujemy w lekko osolonej wodzie przez około 10 minut. W międzyczasie rozgrzewamy piekarnik do temperatury 185 – 200 ° C. Podgotowane ziemniaki odcedzamy i układamy na blasze do pieczenia. Spryskujemy je oliwą (możemy też posmarować je pędzelkiem zanurzanym w oliwie), posypujemy swoimi ulubionymi ziołami np. ziołami prowansalskimi, rozmarynem i rozgniecionymi ząbkami czosnku. Pieczemy przez około 30 minut – przy młodych ziemniakach będzie to o kilka minut krócej.
/js
