Jeszcze do niedawna uzależnienie było kojarzone głównie z alkoholizmem lub narkomanią. Obecnie natomiast wiadomo, że nałóg może wiązać się także z silną potrzebą wykonywania niektórych czynności. W ten sposób wyodrębniono uzależnienia behawioralne, do których należy między innymi tanoreksja. Dowiedz się więcej, czym grozi niepohamowana chęć opalania, jakie są objawy uzależnienia od słońca oraz w jaki sposób przebiega leczenie tanoreksji.
Spis treści
Co to jest tanoreksja i jakie są jej przyczyny?
O uzależnieniach behawioralnych bardzo często myśli się, że są nałogami mniej poważnymi od wspomnianego wyżej alkoholizmu czy narkomanii. W rzeczywistości nie jest to prawdą, gdyż każdy z nich może mieć negatywne skutki dla zdrowia, w skrajnym przypadku prowadząc nawet do zgonu osoby uzależnionej. Jednym z takich nałogów jest tanoreksja, która jest zaliczana do grupy zaburzeń wynikających z kultu własnego ciała. Uzależnienie od słońca, bo o nim mowa, jest bardzo podstępne i na ogół zaczyna się niewinnie. Osoba, która wpadnie w jego sidła, nawet kiedy jest bardzo opalona, wciąż myśli, że jest blada. Eksponując skórę na słońce, jest przekonana, że zwiększa swoją atrakcyjność, nie zdając sobie sprawy, że tak naprawdę wyrządza sobie krzywdę. Poszukując odpowiedzi na pytanie, co to jest tanoreksja, warto też bliżej przyjrzeć się przyczynom tego zjawiska. Na uzależnienie od opalania tak naprawdę są narażone zarówno kobiety, jak i mężczyźni w każdym wieku. W grupie największego ryzyka są osoby młode, które dbają o swoje ciało. Nałóg ten często łączy się z innymi uzależnieniami, np. od ćwiczeń, siłowni, zdrowego odżywiania itp. Za przyczyny tanoreksji uznaje się przede wszystkim zmiany w psychice, które mogą nasilać się na skutek traumatycznych wydarzeń, czy braku akceptacji ze strony otoczenia.
W jaki sposób rozpoznać uzależnienie od słońca?
Tak naprawdę tanoreksja rozwija się w bardzo podobny sposób, jak wiele innych uzależnień behawioralnych. Osoba chora nałogowo korzysta z solarium lub naturalnego słońca, a opalanie wraz z biegiem czasu wymyka jej się spod kontroli. To, co jeszcze jest charakterystyczne dla tego uzależnienia, to zwiększona tolerancja na promieniowanie ultrafioletowe, z którą wiąże się nieustanna chęć eksponowania ciała na promieniowanie słoneczne.
Objawy tanoreksji:
- na początku zwykle nie budzą niepokoju, a opalanie jest traktowane jako chęć przyciemnienia skóry;
- wraz z biegiem czasu ulegają nasileniu, przejawiając się w potrzebie coraz częstszego eksponowania naskórka na słońce lub odbywania regularnych wizyt na solarium;
- w zaawansowanej fazie można zauważyć, że tanoreksja daje objawy bardzo podobne do innych nałogów – osoba uzależniona izoluje się od środowiska, spędza czas samotnie, zaniedbuje obowiązki, traci zatrudnienie itp.
Czy tanoreksję można leczyć?
Chcąc zapewnić osobie uzależnionej właściwą opiekę, w pierwszej kolejności niezbędne jest postawienie trafnej diagnozy. Rozpoznanie nie jest łatwe, zwłaszcza że tanoreksja jest stosunkowo nowym nałogiem, który dotąd nie został uznany za odrębną jednostkę chorobową. Co więcej, osoby zmagające się z tym zaburzeniem zwykle nie widzą potrzeby poddania się specjalistycznemu leczeniu. By terapia przyniosła pożądane efekty, musi zostać przeprowadzona przede wszystkim kompleksowo. Leczenie powinno zatem obejmować psychoterapię indywidualną lub grupową, połączoną ze wsparciem ze strony najbliższego otoczenia. W przypadku tego typu uzależnień najczęściej stosuje się terapię poznawczo-behawioralną. W razie zdiagnozowania depresji czy innych chorób współwystępujących, leczenie tanoreksji może zostać rozszerzone o środki farmakologiczne.
Podsumowanie
Uzależnienie od opalania na chwilę obecną jest dość mało znanym nałogiem, stanowiącym spore wyzwanie dla lekarzy. Przeprowadzone do tej pory badania wciąż nie wskazały jednoznacznej odpowiedzi, jakie są przyczyny tanoreksji i jak powinna przebiegać jej terapia. Wiadomo natomiast, że nałóg ten jest tak samo niebezpieczny dla zdrowia, jak uzależnienie od alkoholu, narkotyków i innych substancji psychoaktywnych.
