Coraz częściej zdarza się, że zaburzenie odżywiania pojawia się u młodszych osób, a nawet dzieci. Co może być przyczyną odrzucania przez nie pokarmu?
Spis treści
Kiedy zacząć szukać pomocy?
Zauważając pierwsze oznaki odrzucania pokarmu przez dzieci, najpierw należy zrobić różnego rodzaju badania wykluczające choroby czy alergie, a następne skontaktować się z dietetykiem, który oceni prawidłowość diety. Jeżeli te metody będą nieskuteczne, warto udać się ze swoją pociechą do psychologa.
Zakomunikowanie problemu
Wśród niejadków znajdują się takie dzieci, które systematycznie odrzucają jedzenie, by zakomunikować w ten sposób swój problem. Buntują się w taki sposób, żeby zwrócić na siebie uwagę Rzadko przyczyną jest brak akceptacji swojego ciała. Objawem zaburzenia odżywiania u dzieci może być lęk przed przytyciem lub nerwicą lękową – obawa przed zadławieniem czy byciem skrzywdzonym przez pokarm. Gdy tego rodzaju objawy się nie pojawiają, przyczyn szuka się także w relacjach w domu.
A może problem z wewnątrzsterownością?
Jedną z przyczyn odrzucania przez dzieci pokarmu, może być niewykształcenie wewnętrznego sterowania kontroli nad swoim postępowaniem. Hanna Olechnowicz w swojej pracy pt.: „Przebieg kształtowana się w dzieciństwie społecznie kontrolowanej wewnątrzsterowności”, za jeden z elementów mających wpływ na wykształcanie się u dzieci wewnątrzsterowności, podaje właśnie czynną postawę wobec jedzenia.
Czynna postawa wobec jedzenia
Bettelheim podkreśla, że matki od początku dają dziecku możliwość kierowania własnym zachowaniem, umożliwiając mu zaspokojenie jednej z podstawowych potrzeb fizjologicznych, jaką jest głód. Zdarza się jednak, że rodzice nie pozwalają dzieciom na „zdrowy głód” i możliwość wyboru, kiedy i co zjedzą. W swoich badaniach Malczewska badała dziesięcioro niejadków w wieku poniemowlęcym, karmionych w trakcie snu, które w drugim roku życia nie dostały skórki do gryzienia czy pierwszych sztućców, by nauczyć się samodzielnego jedzenia. Powodem braku apetytu było fizyczne zmuszanie dzieci do jedzenia i pozbawienie ich możliwości wyboru.
Warto jednak pamiętać, że często rodzicom wydaje się, że ich dzieci mają problemy z odżywianiem. Jednak jeżeli dziecko odrzuca jedzenie nawet po wykluczeniu czynników biologicznych i wizycie u dietetyka, zaleca się kontakt z psychologiem.
