Wśród szerokiej gamy węglowodanów znajdują się nie tylko cukry proste, ale także redukujące. Zalicza się do nich wszystkie monosacharydy oraz niektóre disacharydy, które wykazują zdolność pozytywnego reagowania z odczynnikiem Fehlinga, Benedicta i Tollensa. Poza tym, że nadają produktom spożywczym smaku, są również potrzebne do prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Cukry redukujące – jakie mają właściwości?
Cukry redukujące stanowią ważne źródło energii, ponieważ w przypadku ich niedostatecznej ilości dochodzi do niecałkowitego spalania kwasów tłuszczowych, co przyczynia się do zakwaszenia organizmu. Niektóre z nich są stosowane jako środki wzmacniające mięsień sercowy, inne sprawdzają się w schorzeniach wątroby.
Jednym z cukrów redukujących jest ryboza, która stymuluje prawidłowe funkcjonowanie komórek, wspomaga procesy regeneracyjne mięśni, a także zwiększa wydolność tlenową organizmu. Z kolei ksyloza, rozpuszczalna we wodzie biała substancja, dzięki swoim właściwościom znajduje zastosowanie jako środek do produkcji lodów i wyrobów cukierniczych, a także do konserwowania owoców.
Do cukrów prostych należy też maltoza, która występuje między innymi w słodzie oraz w produktach pośrednich procesów fermentacji. Jest stosowana nie tylko jako środek słodzący, ale także jako składnik pożywek bakterii.
Gdzie występują cukry redukujące?
Oto przykładowe źródła wybranych cukrów redukujących:
- Glukoza: miód, owoce, cukier buraczany, wyroby cukiernicze,
- Ryboza: składnik kwasów nukleinowych DNA i RNA,
- Maltoza: cukier słodowy,
- Arabinoza: wiśnie, śliwki, jabłka, winogrona,
- Galaktoza: składnik cukru mlekowego.
Cukry redukujące są istotnym materiałem energetycznym dla organizmu ludzkiego, gdyż tworzą zapasy energetyczne, wspomagają pracę układu nerwowego oraz uczestniczą w budowie struktur komórkowych. Dlatego każdego dnia w diecie powinna znajdować się w ich odpowiednia ilość.
/am
