Wielu z nas z zazdrością patrzy na osoby pewne siebie, przebojowe, niezrażające się porażkami. Zazdrościmy im samozaparcia, ambicji i odwagi, często nazywając je ekstrawertykami. Tymczasem, wokół ekstrawertycznego typu osobowości narosło wiele mitów, z którymi warto się rozprawić by lepiej poznać osoby o tym usposobieniu.
Ekstrawertycy robią wszystko, by ktoś zwrócić na nich uwagę?
Nawet jeśli część osób właśnie tak postępuje, nie jest to wielki odsetek. Przede wszystkim warto zwrócić uwagę na fakt, że osoby o ekstrawertycznym usposobieniu zachowują się w naturalny dla nich sposób. Ich przebojowość, gadatliwość czy skłonność do wyróżniania się z tłumu niekoniecznie są działaniem świadomym i obliczonym na konkretny efekt. Jednak swoich zachowaniem przyciągają uwagę innych, co jest całkowicie naturalne.
Ekstrawertyk to człowiek sukcesu
Wbrew powszechnej opinii, pewność siebie i brak problemów w nawiązywaniu kontaktów z innymi ludźmi, nie są jeszcze gwarancją sukcesów – tak prywatnych, jak i zawodowych. Wielu sławnych ludzi postrzeganych jest jako osobowości dość zamknięte – bliżej im do introwertyków, dlatego nie należy utożsamiać osobowości ekstrawertycznej z byciem „skazanym na sukces”.
Ekstrawertyk skupiony jest wyłącznie na sobie
To zdecydowanie jeden z najbardziej krzywdzących i niesprawiedliwych mitów o ekstrawertykach. Przypisywanie im egoizmu, braku empatii i skupienia wyłącznie na swoich problemach często wnika z braku chęci bliższego poznania osób posiadających ten typ osobowości. Owszem, ekstrawertyk może zarzucić cię lawiną opowieści o sobie, nie oznacza to jednak, że nie potrafi uważnie cię słuchać i wykazać zrozumienia dla twoich problemów.
Jak widać, osobowość ekstrawertyczna nie jest wyłącznie zbiorem cech o czarno-białym charakterze. Podobnie jak inne typy osobowości, również ekstrawertycy są ludźmi o złożonej naturze, a postrzeganie ich przez pryzmat stereotypów jest niesprawiedliwe i krzywdzące.
