Wirusy hepatropowe takie jak: HAV, HAB, HEV i HCV wywołują wirusowe zapalenie wątroby, którego cechą jest uszkodzenie miąższu tego ważnego narządu. Zapalenie wywołane wirusem HCV w większości przypadków przebiega bez charakterystycznych objawów. Może ujawnić się po wielu latach trwania w postaci marskości lub raka wątrobowo komórkowego. Wirusowe zapalenie wątroby typu C wywołane przez wirus HCV jest choroba zakaźną. We wczesnej fazie, która występuje od 2 tygodni do 6 miesięcy od zarażenia może wystąpić w postaci ostrego zapalenia wątroby. Nasilają się objawy dyspeptyczne, objawy zmęczenia, rzadziej pojawia się żółtaczka, wzrasta aktywność enzymów wątrobowych (ALT, AST) wskazująca na uszkodzenie miąższu wzrasta znacząco. Zdarza się jednak, że na tym etapie brak objawów. Niezależnie od przebiegu w większości nieleczonych przypadków po 6 miesiącach rozwija się przewlekła postać choroby. Objawy są mało nasilone lub w ogóle nie występują, a przebieg jest powolny. W zakażeniu przewlekłym aktywność transaminaz (ALT, AST) może okresowo wzrastać. Miąższ wątroby może ulec uszkodzeniu prowadzącemu do marskości wątroby lub rozwinięcia się pierwotnego raka wątroby.
Jak dochodzi do zakażenia? Jakie są objawy wirusowego zapalenia wątroby?
Wirus HCV znajduje się w krwi i tkankach osoby zakażonej. Przenoszenie wirusa jest możliwe jedynie przez kontakt z krwią osoby zakażonej, a warunkiem przeniesienia zakażenia jest naruszenie ciągłości tkanek, przez które wirus może przedostać się do organizmu osoby zdrowej. Wirus HCV najczęściej przedostaje się do krwi: podczas zabiegów medycznych związanych z naruszeniem ciągłości tkanek, podczas wstrzykiwania substancji odurzających, w trakcie zabiegów kosmetycznych z użyciem niesterylnych ostrych narzędzi, podczas używania wspólnych przyborów kosmetycznych, w trakcie przypadkowych kontaktów z krwią podczas wypadku, bójki, itp. Szczególnie narażoną na zakażenia krwiopochodne grupą są osoby przyjmujące narkotyki za pomocą iniekcji. Zakażenie drogą kontaktów seksualnych jest niewielkie a wzrastające jedynie w wyniku uszkodzeń, stanów zapalnych skóry i błon śluzowych okolic narządów płciowych. Wirus HCV może przenosić się na dziecko w czasie ciąży i porodu. Objawami choroby mogą być: osłabienie, senność, nadmierne zmęczenie, depresja, utrata apetytu, nudności, wzdęcia, bóle mięśni i stawów, stany podgorączkowe, spadek wagi, powiększenie wątroby i śledziony, zażółcenie białek ocznych i skóry, swędzenie skóry. Objawy występują jedynie u 20% zakażonych osób, reszta choruje prawie bezobjawowo, dlatego choroba jest trudna do zdiagnozowania.
Jak i gdzie wykryć zakażenie wirusem HCV
W celu wykrycia zakażenia wirusem HCV należy w pierwszej kolejności wykonać badanie krwi wykrywające przeciwciała anty-HCV. Należy również pamiętać, że przeciwciała będą widoczne w surowicy krwi dopiero po ok. 4, a nawet po 10 tygodniach od momentu zakażenia. Dodatni wynik badania wskazuje, że pacjent miał kontakt z wirusem, ale nie świadczy o aktualnym zarażeniu wirusem HCV. Jest to badanie przesiewowe określające jedynie możliwy kontakt z wirusem. Na podstawie tego badania nie można jednoznacznie stwierdzić czy jest to zakażenie aktywne czy dawne zakażenie. Wynik badania HCV należy potwierdzić dodatkowym badaniem krwi.
